.jpg)
Reisverslagen David, Marjon, Anouska en Lucas
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Zaterdag 17 juli, Hanoi
Prince II hotel
Ik moet eerlijk bekennen dat ik gisteren de charme van het oude centrum van Hanoi niet echt zag. Ik vond het warm, chaotisch en werd gek van al dat getoeter. Maar vandaag kwam dat gelukkig helemaal goed. Er stond een lekker windje en de temperatuur was zeer aangenaam. Voor het oversteken tussen al het verkeer draai ik mijn hand niet meer om en zelfs het getoeter gaat wennen.
We hebben vandaag heel wat kilometers door Hanoi gelopen. Je ziet dat er in het oude centrum echt wordt geleefd door de Vietnamese bevolking. Ieder "huis" heeft een miniwinkeltje waarbij vooral de stoep gebruikt wordt. Iedere straat heeft een specialiteit. Er zijn straten met alleen speelgoed, ijzerwaren, kruiden, kleding etc. Vooral de straat met eten was indrukwekkend, hoewel de lucht en soort voedsel (kikkers etc) niet echt eetlustopwekkend zijn. Het is vooral leuk om te zien wat er zoal op de scooters wordt meegenomen. Sommige met een hele berg producten, andere met levende of al geslachte varkens achterop. Hoewel er in iedere straat wel een reisbureautje zit, zijn de toeristen in de minderheid.
Vanmiddag zijn we naar het Army museum geweest, dat was heel interessant. Vooral Lucas kon zijn hart ophalen met al het materiaal uit de oorlog. Er waren veel foto's over de oorlog tegen de Franse en Amerikaanse bezetting, de teksten waren zeer anti-Amerikaans, wat ook wel te begrijpen is want de bevolking in het noorden heeft erg te lijden gehad in deze oorlog. Het is onvoorstelbaar dat een land in een eeuw bezet is geweest door de Chinezen, Fransen, Japanners en Amerikanen. Je merkt het ook wel aan de bevolking, de mensen die op toeristen geënt zijn in restaurants e.d. zijn heel vriendelijk, maar op straat is men niet altijd even aardig.
Vanmiddag heb ik de gok genomen om naar een kapper te gaan. Er was in Nederland niets meer van gekomen en mijn ponny werd echt te lang. Ik ben bij een vrij mondern ogende kapper naar binnen gegaan en ze begrepen wat ik wilde. Het knippen duurde 1 minuut, het wassen ruim een half uur. Mijn haar werd 3 keer gewassen, ik kreeg een uitgebreide hoofdmassages en zelfs mijn oren werden onder handen genomen. Met een geföhnt Vietnamees kapsel kwam ik weer naar buiten. Of ik er blij mee ben weet ik nog niet, het hangt in ieder geval niet meer voor mijn ogen.
Vanavond hebben we de authentieke Vietnamese keuken uitgeprobeerd, gelukkig voor Lucas hebben ze hier overal ook stokbrood en sandwiches. In het hotel zit nog een Nederlands gezin waar we vanmorgen mee aan de praat raakten. We hebben voor morgen een busje met een privegids gehuurd en gaan een tripje naar het platteland maken.
Terwijl ik dit schrijf op de hotelkamer is het gaan regenen en waaien (uitloper van de tyfoon?). Ik kreeg van het gezin commentaar dat ik niet steeds over de regen mag schrijven. Maar regen is hier helemaal niet erg, de temperatuur blijft goed en de buien zijn altijd heftig en kort. Het voordeel van de regentijd is dat het regelmatig bewolkt is en daardoor aangenamer van temperatuur.
Hoewel wat we tot nu toe van Vietnam gezien hebben minder ontwikkeld is dan Thailand, is hier bijna overal Wi-fi. We hoeven dus geen internetcafe's af, wat veel tijd scheelt.
Prince II hotel
Ik moet eerlijk bekennen dat ik gisteren de charme van het oude centrum van Hanoi niet echt zag. Ik vond het warm, chaotisch en werd gek van al dat getoeter. Maar vandaag kwam dat gelukkig helemaal goed. Er stond een lekker windje en de temperatuur was zeer aangenaam. Voor het oversteken tussen al het verkeer draai ik mijn hand niet meer om en zelfs het getoeter gaat wennen.
We hebben vandaag heel wat kilometers door Hanoi gelopen. Je ziet dat er in het oude centrum echt wordt geleefd door de Vietnamese bevolking. Ieder "huis" heeft een miniwinkeltje waarbij vooral de stoep gebruikt wordt. Iedere straat heeft een specialiteit. Er zijn straten met alleen speelgoed, ijzerwaren, kruiden, kleding etc. Vooral de straat met eten was indrukwekkend, hoewel de lucht en soort voedsel (kikkers etc) niet echt eetlustopwekkend zijn. Het is vooral leuk om te zien wat er zoal op de scooters wordt meegenomen. Sommige met een hele berg producten, andere met levende of al geslachte varkens achterop. Hoewel er in iedere straat wel een reisbureautje zit, zijn de toeristen in de minderheid.
Vanmiddag zijn we naar het Army museum geweest, dat was heel interessant. Vooral Lucas kon zijn hart ophalen met al het materiaal uit de oorlog. Er waren veel foto's over de oorlog tegen de Franse en Amerikaanse bezetting, de teksten waren zeer anti-Amerikaans, wat ook wel te begrijpen is want de bevolking in het noorden heeft erg te lijden gehad in deze oorlog. Het is onvoorstelbaar dat een land in een eeuw bezet is geweest door de Chinezen, Fransen, Japanners en Amerikanen. Je merkt het ook wel aan de bevolking, de mensen die op toeristen geënt zijn in restaurants e.d. zijn heel vriendelijk, maar op straat is men niet altijd even aardig.
Vanmiddag heb ik de gok genomen om naar een kapper te gaan. Er was in Nederland niets meer van gekomen en mijn ponny werd echt te lang. Ik ben bij een vrij mondern ogende kapper naar binnen gegaan en ze begrepen wat ik wilde. Het knippen duurde 1 minuut, het wassen ruim een half uur. Mijn haar werd 3 keer gewassen, ik kreeg een uitgebreide hoofdmassages en zelfs mijn oren werden onder handen genomen. Met een geföhnt Vietnamees kapsel kwam ik weer naar buiten. Of ik er blij mee ben weet ik nog niet, het hangt in ieder geval niet meer voor mijn ogen.
Vanavond hebben we de authentieke Vietnamese keuken uitgeprobeerd, gelukkig voor Lucas hebben ze hier overal ook stokbrood en sandwiches. In het hotel zit nog een Nederlands gezin waar we vanmorgen mee aan de praat raakten. We hebben voor morgen een busje met een privegids gehuurd en gaan een tripje naar het platteland maken.
Terwijl ik dit schrijf op de hotelkamer is het gaan regenen en waaien (uitloper van de tyfoon?). Ik kreeg van het gezin commentaar dat ik niet steeds over de regen mag schrijven. Maar regen is hier helemaal niet erg, de temperatuur blijft goed en de buien zijn altijd heftig en kort. Het voordeel van de regentijd is dat het regelmatig bewolkt is en daardoor aangenamer van temperatuur.
Hoewel wat we tot nu toe van Vietnam gezien hebben minder ontwikkeld is dan Thailand, is hier bijna overal Wi-fi. We hoeven dus geen internetcafe's af, wat veel tijd scheelt.
