.jpg)
Reisverslagen David, Marjon, Anouska en Lucas
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Woensdag 21 juli, Hue
Holiday hotel
We hebben vannacht naar omstandigheden redelijk goed geslapen, de kinderen moesten we zelfs om 9 uur wakker maken. Lucas sprak een Koreaanse man die aan de andere kant van het treinstel sliep en veel last had gehad van de Vietnamezen. Blijkbaar sliepen de vrouwen en kinderen bij elkaar en hebben de mannen de hele nacht zitten drinken. Hun coupe lag bezaaid met lege bierblikjes.
Op het station werden we keurig opgewacht door iemand van het hotel zodat we om 10.30 uur al op onze kamer konden. Het Holiday hotel is een leuk klein hotelletje met (volgens de reisverslagen) een hele vriendelijke eigenaar. Dat bleek te kloppen. Omdat we maar 1 dag in Hue zijn, besluiten we 's middags met een boottocht over de Perfume River naar de pagodes en de Citadel te gaan. Hue is een stad met veel restanten uit het keizerlijk imperium en staat bekend om zijn citadel en tombes.
We varen met een klein drakenbootje over de rivier. De drakenbootjes zijn allemaal in dezelfde kleur (geel/blauw). Het zijn oude kleine houten bootjes waar de gezinnen op leven. In de "kajuit" staan 4 plastic stoelen voor de toeristen. Op ons bootje leeft een echtpaar met een ventje van 2 jaar. Onvoorstelbaar dat je op zo'n kleine ruimte moet leven. We zien ook kleine vrachtbootjes waarop 4 kinderen zitten, school zal er voor hen waarschijnlijk niet inzitten. We kunnen het niet vragen want het echtpaar spreekt nauwelljks Engels. Natuulijk begint al snel het ritueel van de verkoop, Omdat deze mensen niet veel zullen krijgen van de prijs die wij bij het hotel hebben betaald (8 euro pp incl. lunch) kopen we een pyama (echt zijden?) en 2 prentjes.
De boottocht duurt lang en het is vreselijk warm, het ventje zorgt gelukkig voor wat afleiding. We worden ergens aan een oever gedropt waarvandaan we achterop een motorbike naar een tempel worden gebracht. Het jammere hieraan is dat Lucas en ik op een andere plaats gedropt worden waar men ons op zeer opdringerige wijze probeert drankjes voor de drivers te laten kopen. Het ritje duurde niet meer dan 2 minuten en ze vragen 4 x zoveel voor de drankjes dan normaal. We poeieren ze af maar zijn wel wat geagiteerd, deze werkwijze is irritant en naar ons idee ook niet slim. De oude tempel is prachtig maar doordat het zo warm is houden we het snel voor gezien. Als we weer terugkomen op het bootje is er een lunch voor ons bereid met wel 6 verschillende gerechten. Knap hoor dat ze dat op een kookplaatje voor elkaar krijgen. We bezoeken nog een tempel en worden daarna bij de Citadel afgezet. De Citadel is een enorm ommuurd terrein waarbinnen het leven van de keizerlijke familie zich vroeger afspeelde. Binnen deze muren is nog een ommuurde stad, de forbidden purple city. Het is een enorme mystieke plaats. Om de Citadel zijn grote pleinen waar gevoetbald en gevliegerd wordt. Hue is echt een hele leuke stad, we zouden er best nog een dagje kunnen vertoeven.
Terwijl we naar het hotel lopen, komen er hele donkere wolken aan. De eerste druppels vallen als we het hotel inlopen en we genieten vanaf onze kamer van de prachtige onweersflitsen. Dan lezen we het bericht dat oom Herman de avond ervoor is overleden.Hoewel we het verwachtten is het toch een verdrietig moment. We eten nog wat bij cafe DMZ (demilitarized zone) en komen de Belgen van de Halong Bay cruise weer tegen. Daarna lekker slapen, we zijn allemaal moe.
Holiday hotel
We hebben vannacht naar omstandigheden redelijk goed geslapen, de kinderen moesten we zelfs om 9 uur wakker maken. Lucas sprak een Koreaanse man die aan de andere kant van het treinstel sliep en veel last had gehad van de Vietnamezen. Blijkbaar sliepen de vrouwen en kinderen bij elkaar en hebben de mannen de hele nacht zitten drinken. Hun coupe lag bezaaid met lege bierblikjes.
Op het station werden we keurig opgewacht door iemand van het hotel zodat we om 10.30 uur al op onze kamer konden. Het Holiday hotel is een leuk klein hotelletje met (volgens de reisverslagen) een hele vriendelijke eigenaar. Dat bleek te kloppen. Omdat we maar 1 dag in Hue zijn, besluiten we 's middags met een boottocht over de Perfume River naar de pagodes en de Citadel te gaan. Hue is een stad met veel restanten uit het keizerlijk imperium en staat bekend om zijn citadel en tombes.
We varen met een klein drakenbootje over de rivier. De drakenbootjes zijn allemaal in dezelfde kleur (geel/blauw). Het zijn oude kleine houten bootjes waar de gezinnen op leven. In de "kajuit" staan 4 plastic stoelen voor de toeristen. Op ons bootje leeft een echtpaar met een ventje van 2 jaar. Onvoorstelbaar dat je op zo'n kleine ruimte moet leven. We zien ook kleine vrachtbootjes waarop 4 kinderen zitten, school zal er voor hen waarschijnlijk niet inzitten. We kunnen het niet vragen want het echtpaar spreekt nauwelljks Engels. Natuulijk begint al snel het ritueel van de verkoop, Omdat deze mensen niet veel zullen krijgen van de prijs die wij bij het hotel hebben betaald (8 euro pp incl. lunch) kopen we een pyama (echt zijden?) en 2 prentjes.
De boottocht duurt lang en het is vreselijk warm, het ventje zorgt gelukkig voor wat afleiding. We worden ergens aan een oever gedropt waarvandaan we achterop een motorbike naar een tempel worden gebracht. Het jammere hieraan is dat Lucas en ik op een andere plaats gedropt worden waar men ons op zeer opdringerige wijze probeert drankjes voor de drivers te laten kopen. Het ritje duurde niet meer dan 2 minuten en ze vragen 4 x zoveel voor de drankjes dan normaal. We poeieren ze af maar zijn wel wat geagiteerd, deze werkwijze is irritant en naar ons idee ook niet slim. De oude tempel is prachtig maar doordat het zo warm is houden we het snel voor gezien. Als we weer terugkomen op het bootje is er een lunch voor ons bereid met wel 6 verschillende gerechten. Knap hoor dat ze dat op een kookplaatje voor elkaar krijgen. We bezoeken nog een tempel en worden daarna bij de Citadel afgezet. De Citadel is een enorm ommuurd terrein waarbinnen het leven van de keizerlijke familie zich vroeger afspeelde. Binnen deze muren is nog een ommuurde stad, de forbidden purple city. Het is een enorme mystieke plaats. Om de Citadel zijn grote pleinen waar gevoetbald en gevliegerd wordt. Hue is echt een hele leuke stad, we zouden er best nog een dagje kunnen vertoeven.
Terwijl we naar het hotel lopen, komen er hele donkere wolken aan. De eerste druppels vallen als we het hotel inlopen en we genieten vanaf onze kamer van de prachtige onweersflitsen. Dan lezen we het bericht dat oom Herman de avond ervoor is overleden.Hoewel we het verwachtten is het toch een verdrietig moment. We eten nog wat bij cafe DMZ (demilitarized zone) en komen de Belgen van de Halong Bay cruise weer tegen. Daarna lekker slapen, we zijn allemaal moe.
