Reisverslagen David, Marjon, Anouska en Lucas
 |
 |
 |
zondag 3 juli, de reis kan beginnen!
Ieder jaar proberen we zonder stress te vertrekken, maar helaas is dat dit jaar wederom niet gelukt en moeten we ons enorm haasten om om 11.30 uur in de auto te zitten. Gelukkig vinden we de quickparking in de buurt van het vliegveld in één keer. Slim bedacht trouwens een verlaten loods op een vervallen industrieterrein daar passen heel wat auto's op. Het vliegveld van Brussel is kleiner dan we verwacht hadden, geen last minute shopping bij de H&M dit jaar. En precies om 16.15 uur vertrekt ons vliegtuig van Qatar Airways waar we blij om zijn want we hebben in Doha maar 2 uur om over te stappen op de vlucht naar Beijing.
maandag 4 juli, we zijn in China
Gelukkig loopt het in Doha allemaal zeer vlot zodat we deze vlucht gemakkelijk halen. De vlucht van Doha naar Beijing is een stuk luxer dan de eerste vlucht, maar van de lekkere maaltijden kunnen we niet echt genieten. Pittige biefstukreepjes en chocolademousse als onze biologische klok nog op 7 uur 's morgens staat, is ons iets te veel van het goede.
Bij aankomst in Beijing om 14.45 uur plaatselijke tijd is het nog even spannend of de taxichauffeur, die we via internet geregeld hebben, er staat. Gelukkig staat Joe ons al op te wachten en blijkt hij een vrolijke vent te zijn die goed Engels spreekt (voor Chinese begrippen dan). Het is 38 graden in Beijing en we zijn allemaal moe van de gebroken nacht. Heerlijk om alleen maar in de auto (een nieuwe Peugeot 407) te stappen en zelf nergens meer aan te hoeven denken. Om 17.30 uur zijn we in Mutianyu, een klein plaatsje 80 kilometer boven Beijing waar een mooi stuk van de Grote Muur te zien is. We hebben ervoor gekozen om hier te overnachten omdat we de muur dan vroeg in de morgen te kunnen bezoeken als het nog niet te warm is. In het dorp is een project van the Schoolhouse. Zij verzorgen cursussen, hebben een restaurant en 9 oude huizen opgeknapt voor toeristen. Hierdoor creeeren ze werkgelegenheid in het dorp. We verblijven in Mama's Place. Het is een verbouwde boerderij met een eigen binnenplaats, heel idyllisch hier zouden we nog wat langer willen blijven. 's Avonds eten we op het terras bij the Schoolhouse waar we de plaatselijke specialiteiten zoals kastanjes, buikvet en abrikozen uitproberen. Gelukkig voor Lucas staan er ook hamburgers op de kaart.
De manager blijkt een Nederlander te zijn, wel vreemd om zo ver van huis opeens in het Nederlands te worden aangesproken. Tot mijn schrik wil de meerderheid van het gezin de zonsopgang vanaf de muur zien en omdat de zon al om 5.00 uur opkomt betekent dit dat de wekker om 4 uur vannacht af zal gaan......
dinsdag 5 juli, the Great Wall beklommen
Het inslapen kostte ons geen moeite vannacht maar we hebben allemaal heel onrustig geslapen en het was niet makkelijk om er om 4 uur uit te komen. Omdat de gondel en stoeltjeslift naar de muur pas om 8 uur opengaan, hebben we van de eigenaar een alternatieve wandelroute naar boven gekregen. Het eerste stuk is een wandelpad wat overgaat in een steil bospad. De kids zetten er een flink tempo in maar komen er (gelukkig) al snel achter dat zelfs zij dit door het hoogteverschil en slaapgebrek niet volhouden. Om 5.15 uur zijn we op de muur, het is bewolkt dus geen zonsopgang maar wel een kilometerslange muur aan beide kanten helemaal voor onszelf. Het is echt een machtig gevoel om zo met z'n vieren te lopen op zo'n belangrijke plaats uit de Chinese geschiedenis. De totale lengte van de muur is 8800 kilometer, dat is toch bijna niet te bevatten. Je loopt op de muur van toren naar toren. Bij iedere toren heb je weer een ander uitzicht op de muur en de omgeving. We maken heel veel foto's waarbij het "planken" natuurlijk niet vergeten wordt. Planken is een rage overgewaaid uit Australie waarbij je op een zo ludiek mogelijke plaats plat op de grond gaat liggen en hiervan een foto op facebook plaatst. We hebben er nog geen een van van de Grote Muur gezien. Helaas kan de foto pas over 3 weken geplaatst worden want het gebruik van youtube en facebook zijn verboden in China.
Als om 8.15 de eerste toeristen naar boven komen, vinden we het wel welletjes en nemen we de kabelbaan naar beneden. Het heerlijke ontbijt bij de Schoolhouse smaakt ons prima na alle inspanningen. Omdat in Mutianyu is de stroom is uitgevallen worden we naar een hotel in een nabijgelegen plaats gebracht om te douchen en koffie te drinken. Vanaf hier zien we nog een ander stuk van de muur. Om 12.00 uur komt Joe ons ophalen en worden we naar Beijing gebracht.
We hebben een guesthouse in een hutong wijk uitgezocht. Dit zijn de oorspronkelijke wijken in Beijing. Smalle steegjes waaraan allemaal binnenplaatsen liggen waarin de hele familie bij elkaar woont. De meeste wijken zijn gesloopt en vervangen door wolkenkrabbers maar gelukkig zijn er een aantal behouden gebleven. We hadden al in reisverslagen gelezen dat het een drama voor taxichauffeurs is om in de hutongs te rijden omdat alles zo smal is en we hebben medelijden met Joe met z'n nieuwe auto. Maar na een aantal telefoontjes aan het guesthouse door Joe vinden we het uiteindelijk. Alle kamers liggen aan een overdekte binnenplaats en zijn in Chinese stijl ingericht. Hier vermaken we ons de komende 2 dagen wel. Omdat we allemaal aardig brak zijn, winkelen we nog wat in de omgeving en eten (heel avontuurlijk) bij de Mc Donalds. We komen langs een grote Jack & Jones waar alles 50% korting is. Het is druk in de zaak maar wij zijn de enige westerlingen en dat zullen we weten. Lucas krijgt direct 2 personal assistants achter zich aan die hem als bijen overal volgen en met allerlei kledingstukken aan komen draven. Wij vonden het wel grappig maar Luc kon er niet echt de humor van inzien. Toch heeft hij nog een overhemd en t-shirt gekocht. Om 21.30 zijn we weer terug in het guesthouse en kunnen we lekker gaan slapen, we hoeven deze keer geen wekker te zetten.
Ieder jaar proberen we zonder stress te vertrekken, maar helaas is dat dit jaar wederom niet gelukt en moeten we ons enorm haasten om om 11.30 uur in de auto te zitten. Gelukkig vinden we de quickparking in de buurt van het vliegveld in één keer. Slim bedacht trouwens een verlaten loods op een vervallen industrieterrein daar passen heel wat auto's op. Het vliegveld van Brussel is kleiner dan we verwacht hadden, geen last minute shopping bij de H&M dit jaar. En precies om 16.15 uur vertrekt ons vliegtuig van Qatar Airways waar we blij om zijn want we hebben in Doha maar 2 uur om over te stappen op de vlucht naar Beijing.
maandag 4 juli, we zijn in China
Gelukkig loopt het in Doha allemaal zeer vlot zodat we deze vlucht gemakkelijk halen. De vlucht van Doha naar Beijing is een stuk luxer dan de eerste vlucht, maar van de lekkere maaltijden kunnen we niet echt genieten. Pittige biefstukreepjes en chocolademousse als onze biologische klok nog op 7 uur 's morgens staat, is ons iets te veel van het goede.
Bij aankomst in Beijing om 14.45 uur plaatselijke tijd is het nog even spannend of de taxichauffeur, die we via internet geregeld hebben, er staat. Gelukkig staat Joe ons al op te wachten en blijkt hij een vrolijke vent te zijn die goed Engels spreekt (voor Chinese begrippen dan). Het is 38 graden in Beijing en we zijn allemaal moe van de gebroken nacht. Heerlijk om alleen maar in de auto (een nieuwe Peugeot 407) te stappen en zelf nergens meer aan te hoeven denken. Om 17.30 uur zijn we in Mutianyu, een klein plaatsje 80 kilometer boven Beijing waar een mooi stuk van de Grote Muur te zien is. We hebben ervoor gekozen om hier te overnachten omdat we de muur dan vroeg in de morgen te kunnen bezoeken als het nog niet te warm is. In het dorp is een project van the Schoolhouse. Zij verzorgen cursussen, hebben een restaurant en 9 oude huizen opgeknapt voor toeristen. Hierdoor creeeren ze werkgelegenheid in het dorp. We verblijven in Mama's Place. Het is een verbouwde boerderij met een eigen binnenplaats, heel idyllisch hier zouden we nog wat langer willen blijven. 's Avonds eten we op het terras bij the Schoolhouse waar we de plaatselijke specialiteiten zoals kastanjes, buikvet en abrikozen uitproberen. Gelukkig voor Lucas staan er ook hamburgers op de kaart.
De manager blijkt een Nederlander te zijn, wel vreemd om zo ver van huis opeens in het Nederlands te worden aangesproken. Tot mijn schrik wil de meerderheid van het gezin de zonsopgang vanaf de muur zien en omdat de zon al om 5.00 uur opkomt betekent dit dat de wekker om 4 uur vannacht af zal gaan......
dinsdag 5 juli, the Great Wall beklommen
Het inslapen kostte ons geen moeite vannacht maar we hebben allemaal heel onrustig geslapen en het was niet makkelijk om er om 4 uur uit te komen. Omdat de gondel en stoeltjeslift naar de muur pas om 8 uur opengaan, hebben we van de eigenaar een alternatieve wandelroute naar boven gekregen. Het eerste stuk is een wandelpad wat overgaat in een steil bospad. De kids zetten er een flink tempo in maar komen er (gelukkig) al snel achter dat zelfs zij dit door het hoogteverschil en slaapgebrek niet volhouden. Om 5.15 uur zijn we op de muur, het is bewolkt dus geen zonsopgang maar wel een kilometerslange muur aan beide kanten helemaal voor onszelf. Het is echt een machtig gevoel om zo met z'n vieren te lopen op zo'n belangrijke plaats uit de Chinese geschiedenis. De totale lengte van de muur is 8800 kilometer, dat is toch bijna niet te bevatten. Je loopt op de muur van toren naar toren. Bij iedere toren heb je weer een ander uitzicht op de muur en de omgeving. We maken heel veel foto's waarbij het "planken" natuurlijk niet vergeten wordt. Planken is een rage overgewaaid uit Australie waarbij je op een zo ludiek mogelijke plaats plat op de grond gaat liggen en hiervan een foto op facebook plaatst. We hebben er nog geen een van van de Grote Muur gezien. Helaas kan de foto pas over 3 weken geplaatst worden want het gebruik van youtube en facebook zijn verboden in China.
Als om 8.15 de eerste toeristen naar boven komen, vinden we het wel welletjes en nemen we de kabelbaan naar beneden. Het heerlijke ontbijt bij de Schoolhouse smaakt ons prima na alle inspanningen. Omdat in Mutianyu is de stroom is uitgevallen worden we naar een hotel in een nabijgelegen plaats gebracht om te douchen en koffie te drinken. Vanaf hier zien we nog een ander stuk van de muur. Om 12.00 uur komt Joe ons ophalen en worden we naar Beijing gebracht.
We hebben een guesthouse in een hutong wijk uitgezocht. Dit zijn de oorspronkelijke wijken in Beijing. Smalle steegjes waaraan allemaal binnenplaatsen liggen waarin de hele familie bij elkaar woont. De meeste wijken zijn gesloopt en vervangen door wolkenkrabbers maar gelukkig zijn er een aantal behouden gebleven. We hadden al in reisverslagen gelezen dat het een drama voor taxichauffeurs is om in de hutongs te rijden omdat alles zo smal is en we hebben medelijden met Joe met z'n nieuwe auto. Maar na een aantal telefoontjes aan het guesthouse door Joe vinden we het uiteindelijk. Alle kamers liggen aan een overdekte binnenplaats en zijn in Chinese stijl ingericht. Hier vermaken we ons de komende 2 dagen wel. Omdat we allemaal aardig brak zijn, winkelen we nog wat in de omgeving en eten (heel avontuurlijk) bij de Mc Donalds. We komen langs een grote Jack & Jones waar alles 50% korting is. Het is druk in de zaak maar wij zijn de enige westerlingen en dat zullen we weten. Lucas krijgt direct 2 personal assistants achter zich aan die hem als bijen overal volgen en met allerlei kledingstukken aan komen draven. Wij vonden het wel grappig maar Luc kon er niet echt de humor van inzien. Toch heeft hij nog een overhemd en t-shirt gekocht. Om 21.30 zijn we weer terug in het guesthouse en kunnen we lekker gaan slapen, we hoeven deze keer geen wekker te zetten.
Beijing
