.jpg)
Reisverslagen David, Marjon, Anouska en Lucas
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Donderdag 29 juli Labuk Bay Probiscis Sanctuary
We hadden voor de zekerheid 2 wekkers gezet en gebruik gemaakt van de wake-up call en staan keurig op tijd klaar als dezelfde taxichauffeur van gisteravond ons om 5.00 uur komt halen. Ondanks de 3 uur slaap en het vroege tijdstip smaakt de nassi uit het onbijtpakket ons prima. Gelukkig voor Lucas doen de ATM's op het vliegveld het nu wel en kan hij nog snel wat bij de MacDonalds halen. Het vliegtuig van Air Asia is lang niet vol zodat we allemaal languit kunnen liggen.
In Sandakan worden we opgehaald door Adam, hij is vandaag onze gids. Onderweg zien we een en al palmolieplantages. Niet echt een storend gezicht die palmbomen maar doordat er steeds meer regenwoud gekapt wordt voor deze plantages wordt het leefgebied van het wild steeds kleiner. Er zijn een aantal gebieden aangewezen als beschermd gebied waarbij de sanctuaries gevestigd zijn. De dieren leven in het wild maar in tijden dat er te weinig voedsel te vinden is komen ze op de voederplateaus af. Doordat de toeristen entree betalen om deze voedersessies (2 x per dag) bij te wonen kunnen deze sanctuaries bestaan. Voor de boeren is het lucratief om palmolie te produceren omdat het weinig arbeidsintensief is. Volgens Adam gaan daarom steeds meer boeren op Borneo over op het houden van palmolieplantages. Ook schijnt Nederland de grootste afnemer van de palmolie te zijn (dat horen we natuurlijk liever niet).
Bij de sanctuary aangekomen kunnen we direct door naar de eerste voedersessie. De probiscis monkey (neusapen ofwel dutch monkeys genoemd) komen alleen in Borneo voor. Ze leven in groepen bij elkaar en er komen 3 groepen op het eten af. In het gebied leven ook Silverleaf Monkeys die een enkele keer af komen op de bonen waarmee ze gelokt worden. We hebben geluk, er komt vandaag een grote groep op af. Deze apen zijn minder agressief dan de neusapen en komen ook dichterbij, leuke beesten om te zien.Na de lunch gaan we naar een ander platform waar een oerang oetan gespot wordt. Er schijnen er 5 in dit gebied te leven en zij worden niet gevoed door de sancuary. Leuk dat we er al een gezien hebben. Daarna zien we nog vele neusapen, toekans, makaken en arenden. Op de foto's zijn de neusapen best lelijk maar in het echt hebben ze toch heel wat menselijke trekjes, ze maken ook hele leuke geluiden. We hebben al heel wat foto's gemaakt.
De kinderen hebben ook nog Jack de huisotter gezien. Na het eten maken we nog een nightsafari en zien vuurvliegjes en een aantal giftige kikkers (we wisten niet dat kikkers ook al giftig kunnen zijn). Adam is een leuke gids en geeft veel informatie. Het leuke van deze sanctuary is dat het nog niet zo veel toeristen trekt, we zijn steeds met een klein groepje.
's Avonds gaan David en Anouska nog chillen in de hangmat achter ons huisje. Achteraf niet zo slim want Anous is, door haar kleding heen, lek geprikt en heeft enorme bulten op haar rug. Om haar in de gaten te kunnen houden, slaapt Anous bij mij en Lucas en David in het andere huisje. Ik heb een soort anti histamine pillen meegenomen en dat werkt gelukkig direct de bulten slinken snel. We (=M+A, de mannen hebben hier geen last van) hebben desondanks moeite om in slaap te komen, we horen allemaal geritsel en andere jungle geluiden. En dan moeten we nog 2 dagen echt de jungle in..................
We hadden voor de zekerheid 2 wekkers gezet en gebruik gemaakt van de wake-up call en staan keurig op tijd klaar als dezelfde taxichauffeur van gisteravond ons om 5.00 uur komt halen. Ondanks de 3 uur slaap en het vroege tijdstip smaakt de nassi uit het onbijtpakket ons prima. Gelukkig voor Lucas doen de ATM's op het vliegveld het nu wel en kan hij nog snel wat bij de MacDonalds halen. Het vliegtuig van Air Asia is lang niet vol zodat we allemaal languit kunnen liggen.
In Sandakan worden we opgehaald door Adam, hij is vandaag onze gids. Onderweg zien we een en al palmolieplantages. Niet echt een storend gezicht die palmbomen maar doordat er steeds meer regenwoud gekapt wordt voor deze plantages wordt het leefgebied van het wild steeds kleiner. Er zijn een aantal gebieden aangewezen als beschermd gebied waarbij de sanctuaries gevestigd zijn. De dieren leven in het wild maar in tijden dat er te weinig voedsel te vinden is komen ze op de voederplateaus af. Doordat de toeristen entree betalen om deze voedersessies (2 x per dag) bij te wonen kunnen deze sanctuaries bestaan. Voor de boeren is het lucratief om palmolie te produceren omdat het weinig arbeidsintensief is. Volgens Adam gaan daarom steeds meer boeren op Borneo over op het houden van palmolieplantages. Ook schijnt Nederland de grootste afnemer van de palmolie te zijn (dat horen we natuurlijk liever niet).
Bij de sanctuary aangekomen kunnen we direct door naar de eerste voedersessie. De probiscis monkey (neusapen ofwel dutch monkeys genoemd) komen alleen in Borneo voor. Ze leven in groepen bij elkaar en er komen 3 groepen op het eten af. In het gebied leven ook Silverleaf Monkeys die een enkele keer af komen op de bonen waarmee ze gelokt worden. We hebben geluk, er komt vandaag een grote groep op af. Deze apen zijn minder agressief dan de neusapen en komen ook dichterbij, leuke beesten om te zien.Na de lunch gaan we naar een ander platform waar een oerang oetan gespot wordt. Er schijnen er 5 in dit gebied te leven en zij worden niet gevoed door de sancuary. Leuk dat we er al een gezien hebben. Daarna zien we nog vele neusapen, toekans, makaken en arenden. Op de foto's zijn de neusapen best lelijk maar in het echt hebben ze toch heel wat menselijke trekjes, ze maken ook hele leuke geluiden. We hebben al heel wat foto's gemaakt.
De kinderen hebben ook nog Jack de huisotter gezien. Na het eten maken we nog een nightsafari en zien vuurvliegjes en een aantal giftige kikkers (we wisten niet dat kikkers ook al giftig kunnen zijn). Adam is een leuke gids en geeft veel informatie. Het leuke van deze sanctuary is dat het nog niet zo veel toeristen trekt, we zijn steeds met een klein groepje.
's Avonds gaan David en Anouska nog chillen in de hangmat achter ons huisje. Achteraf niet zo slim want Anous is, door haar kleding heen, lek geprikt en heeft enorme bulten op haar rug. Om haar in de gaten te kunnen houden, slaapt Anous bij mij en Lucas en David in het andere huisje. Ik heb een soort anti histamine pillen meegenomen en dat werkt gelukkig direct de bulten slinken snel. We (=M+A, de mannen hebben hier geen last van) hebben desondanks moeite om in slaap te komen, we horen allemaal geritsel en andere jungle geluiden. En dan moeten we nog 2 dagen echt de jungle in..................
