Reisverslagen David, Marjon, Anouska en Lucas
 |
 |
 |
zondag 24 juli, er is er één jarig!
Om David te verrassen voor zijn verjaardag hebben we wat kleine Thaise cadeautjes gekocht die we, bij gebrek aan inpakpapier, in de bladzijden van de Cosmopolitan hebben ingepakt. Anous heeft bij de Burger King nog een verjaardagsmuts weten te regelen. Omdat we uiterlijk om 7 uur moeten ontbijten, spreken we af dat A & L hun wekker vroeg zetten en ons wakker maken met een verjaardagslied. Maar het loopt even anders want bij A & L is de wekker niet afgelopen waardoor we veel te laat zijn en de cadeautjes in rap tempo moeten worden uitgepakt. Ook het weer werkt niet mee, het regent zo hard dat de straten blank staan. Op zich niet zo erg maar onze nieuwe schoenen die we ivm het gewicht aan moesten, zijn direct niet zo mooi meer. Gelukkig zijn we ruimschoots op tijd op het vliegveld en hebben we een voorspoedige vlucht.
We landen op Koh Samui en moeten daarvandaan met de ferry naar Koh Tao. Het weer op Koh Samui is een stuk beter, het is zonnig en warm. Bij de haven is het een drukte van belang, je vraagt je af hoe al die mensen (en hun bagage) op de catamaran passen. Het is een raar idee dat we een paar dagen geleden nog als enige westerlingen tussen de chinezen zaten en nu alleen maar tussen de westerlingen zitten. Als we anderhalf uur later dan gepland eindelijk op de catamaran mogen, is het dringen geblazen. Iedereen wil een stoel bemachtigen en de bagage wordt op een grote hoop voorin de boot gegooid, wat niet meer past moet op het dek liggen. Wij weten gelukkig een stoel te bemachtigen, tijdens de 2,5 uur durende tocht worden er oude afleveringen van Funny Homevideos gedraaid, prima vol te houden. Bij aankomst op Koh Tao is de chaos compleet, iedereen moet zijn bagage uit de stapel zien te vissen en via een smal gangpad de boot verlaten. Tegelijkertijd worden de koffers van het dek op de pier gegooid waardoor er niemand meer langs kan. Een lekkere ongestructureerde bende dus.
Maar uiteindelijk heeft iedereen z'n bagage en zitten we op de truck die ons naar onze accomodatie zal brengen. Koh Tao is zeer bergachtig en er is maar 1 vlak gedeelte waar de meeste hotels aan liggen en waar de boten aankomen. De overige baaien zijn alleen met 4WD te bereiken en de rit naar Coral View is spectaculairder dan we hadden verwacht. De weg is enorm steil en niet geasfalteerd, het riep herinneringen aan een safari in Namibie op. Coral View ligt aan een baaitje waaraan 2 eenvoudige accomodaties liggen. We hebben het uitgezocht omdat je hier mooi zou kunnen snorkelen. We hebben geen spijt, het ziet er erg idyllisch uit. Er zijn 2 restaurantjes en een beachbar en verder is er helemaal niets. Dat was ook onze bedoeling, David en ik gaan de komende dagen verplicht relaxen hier terwijl de kids gaan duiken.
Nadat we de bagage in onze kamers hebben gebracht en de duiklessen zijn besproken, hebben we eindelijk tijd om weer bij David's verjaardag stil te staan. In de beachbar is het gezellig en net happy hour als we aankomen, dus bestellen we een lekkere cocktail en genieten van het uitzicht op zee waar het in de verte onweert met mooie flitsen. Zo sluit David zijn verjaardag in ieder geval goed af!
Om David te verrassen voor zijn verjaardag hebben we wat kleine Thaise cadeautjes gekocht die we, bij gebrek aan inpakpapier, in de bladzijden van de Cosmopolitan hebben ingepakt. Anous heeft bij de Burger King nog een verjaardagsmuts weten te regelen. Omdat we uiterlijk om 7 uur moeten ontbijten, spreken we af dat A & L hun wekker vroeg zetten en ons wakker maken met een verjaardagslied. Maar het loopt even anders want bij A & L is de wekker niet afgelopen waardoor we veel te laat zijn en de cadeautjes in rap tempo moeten worden uitgepakt. Ook het weer werkt niet mee, het regent zo hard dat de straten blank staan. Op zich niet zo erg maar onze nieuwe schoenen die we ivm het gewicht aan moesten, zijn direct niet zo mooi meer. Gelukkig zijn we ruimschoots op tijd op het vliegveld en hebben we een voorspoedige vlucht.
We landen op Koh Samui en moeten daarvandaan met de ferry naar Koh Tao. Het weer op Koh Samui is een stuk beter, het is zonnig en warm. Bij de haven is het een drukte van belang, je vraagt je af hoe al die mensen (en hun bagage) op de catamaran passen. Het is een raar idee dat we een paar dagen geleden nog als enige westerlingen tussen de chinezen zaten en nu alleen maar tussen de westerlingen zitten. Als we anderhalf uur later dan gepland eindelijk op de catamaran mogen, is het dringen geblazen. Iedereen wil een stoel bemachtigen en de bagage wordt op een grote hoop voorin de boot gegooid, wat niet meer past moet op het dek liggen. Wij weten gelukkig een stoel te bemachtigen, tijdens de 2,5 uur durende tocht worden er oude afleveringen van Funny Homevideos gedraaid, prima vol te houden. Bij aankomst op Koh Tao is de chaos compleet, iedereen moet zijn bagage uit de stapel zien te vissen en via een smal gangpad de boot verlaten. Tegelijkertijd worden de koffers van het dek op de pier gegooid waardoor er niemand meer langs kan. Een lekkere ongestructureerde bende dus.
Maar uiteindelijk heeft iedereen z'n bagage en zitten we op de truck die ons naar onze accomodatie zal brengen. Koh Tao is zeer bergachtig en er is maar 1 vlak gedeelte waar de meeste hotels aan liggen en waar de boten aankomen. De overige baaien zijn alleen met 4WD te bereiken en de rit naar Coral View is spectaculairder dan we hadden verwacht. De weg is enorm steil en niet geasfalteerd, het riep herinneringen aan een safari in Namibie op. Coral View ligt aan een baaitje waaraan 2 eenvoudige accomodaties liggen. We hebben het uitgezocht omdat je hier mooi zou kunnen snorkelen. We hebben geen spijt, het ziet er erg idyllisch uit. Er zijn 2 restaurantjes en een beachbar en verder is er helemaal niets. Dat was ook onze bedoeling, David en ik gaan de komende dagen verplicht relaxen hier terwijl de kids gaan duiken.
Nadat we de bagage in onze kamers hebben gebracht en de duiklessen zijn besproken, hebben we eindelijk tijd om weer bij David's verjaardag stil te staan. In de beachbar is het gezellig en net happy hour als we aankomen, dus bestellen we een lekkere cocktail en genieten van het uitzicht op zee waar het in de verte onweert met mooie flitsen. Zo sluit David zijn verjaardag in ieder geval goed af!
